Da platzde Vatrog

Elefantengerangel. (Foto: A. Ilg)

Da platzde Vatrog

oda: Wias Gschäfd daneem ganga is

Middn in Afrika hod si a so a Blosn von Affn rumtriem, de wo si ois bsundas gscheid ausgeem ham. An am Mitwoch Middog hams a Elefantnherdn droffa und ham eana glei a ganz ausgfeilde Gschädsidee undabreit.

„Oiso, passz auf“, machd se da Obagschafdl an de Dickhäuta ro, „mia kannd ma dene Leid eire Stoßzähn vakaffa, und dafia dadn mia an so an Hauffa Erdnüss und Banana und Orangen kriang, dass man bis zum Herbschd ausgsorgd häddn. I moan, füa eich ond ons sand des doch bloß oafache Stoßzähn, aba fia de Leid – ko i da song – do san des schier unglaubliche Werte. De machan Klaviertasdn, Schnitzereien und Potenzmittel draus. Ond des oissamd vakaffd se sündhafd deia.“

„Hm“, wendt de Oba-Elefandn-Vorstands-Vorsitzende ei und vaziagd as Gsichd zura Grimassn, „des miassad ma uns scho no genaua übaleng. Wei, es kunnd ja sei, dass si de Zähn ned gor so leichd obmontiern lassn.“ „A wos, so arg vatrackd werd des ned sei“, sogd da Affn-Spitzbua, „obgmachd, nacha seng ma uns morng Mittog wieda und macha as Gschäfd perfekt. I bring dazua an notariellen Vatrog mid.“

Kurz drauf ham de Affn a Handelsdelegation droffa, de wo si exklusiv mid streng vabotene Sacha auskenna und aa wissn, wia ma so wos unauffällig nach Asien und Amerika nüberbringd. „Es kennz ma glaum“, sogd da Oba-Aff, „ allererste Ware vo hundert Elefandn, oiso mitananda zwoahundat Stoßzähn. Und des Ganze für läppische Bananan, Erdnüss und Orangen. So wos habds doch im Handumdrahn, gäi?“ „Des reichd übaschlogsmassi füa dreitausend Packerl Potenzmittdl“, sogd da Oberwuidara, “ und dreihundert Klaviertasdn. I schick glei a Mail an mein Agentn. Du muassd wissn, `swichtigsde am Gschäfd is as Gschäfd, und de Säi vom ganzn Gschäfd is, wanns prompd üba de Bühne gähd“.

„Oiss koa Problem“, sogd da Obagschafdl-Aff, „nacha san ma daccor. Schlog ei, dann guids!“ Und no während da Obagauner eischlogd frogd er de Affn: „Sogds amoi, wo isn eingli des ganz Graffe nacha?“

„Do brauchds eich nix denga“, sogd da Juniorchef vo de Affn, „de sand no beim Gros-Mampfa oda schnaxln grod. Aba de wern scho do sei, wo und wann mas ausgmachd ham“.

So oafach iss aba ned kemma. De Elefantn ham si de Sach a dutzend moi hin-und herübalegd und san zu koam Schluss ned kemma. Jetzad hamsa se aa ned mid de Affn droffa. De Elefandn kenna nämli oiss ausm Hirnkastl aussischmeissn, wos si zum Erinnern ned lohnd.

Zum Weiterlesn gibds a Buach: Fabelhafz Boarisch